Paroles

Òm sabiá plan qu’un jorn arribarián los putassièrs

An traversat Ròse a l’orizont de Montpelhièr

Una armada d’arlòts, de falses cavalièrs, bandits

Venguts panar de fèus, menats per de cuols benesits.

Ara plora Besièrs rogejant jos sa ciutadèla

E la mòrt s’espandis suls camins de Compostèla

Al ponent, res de nòu, Tolosa ausis pas

Narbona es tombada e Carcassona respond pas.

Lo baralh dels combats monta de la plana occitana

S’ausis lo tòca-senh que nos pòrta la tramontana

Lo flum es roge sang, lo cèl plombat, conflat de plors

La nuèit de l’anatèma cobris los cants dels trobadors

Repic :

Ma miga, sens tu, cossi viurai ?

Ma miga, sens tu, cossi viurai ?

Tornarai pas de guèrra

Soi dins mon castèl

En preson sus ma tèrra.

Jos la nèbla del Nòrd òm vei lo Lengadòc fremir

Crincat sus l’Alaric, al luènh, véses pas res venir ?

Coma un vòl de falcons largats sus la tèrra catara

Sodards d’un monde mòrt, crosats d’una causa barbara

A mòrt, Montfòrt ! Ton Dieu es fait a ton imatge

Encarnacion del mal, gausisses d’aquel carnalatge

Ara fas plan lo fòrt ambe ta banda de boquièrs

Aquò rai, que nosaus avèm pas paur de tos lenhièrs

Nòstre solelh es caud, nòstre cèl es azur

E nòstra lenga sona clar, mai bèl, mai pur

Liures entre doas mars e adorsats als Pirenèus

Daissatz-nos cultivar l’olivièr e l’Amor cortès

Repic

Un jorn de libertat, ton filh arribarà d’Espanha

E lo vent d’Aragon lèu bufarà per la montanha

De Cabardès, Corbièras e mai Menerbès seguiràn

De tropas de faidits per embandir los francimands

Per defendre sa tèrra, òm pòt plan èsser fanatic

E en cas de besonh, segur, se cal far eretic

Una vida d’òme se pot pas ganhar sens sofrir

Occitania viurà, que Trencavèl deu pas morir.

Repic